Her Ekran İçin Tasarım

11 Nisan 2011, Pazartesi günü Adobe Creative Suite ailesinin son sürümü olan CS5.5’i duyurdu. Bu versiyondan itibaren Adobe, her iki yılda bir ana sürüm, her yıl ise ara sürüm yayınlayacak. Sürümlerin piyasaya çıkarılmasındaki bu değişikliğin nedeni olarak bilişim teknolojilerindeki hızlı (yetişilmesi zor) değişim gösterildi.

adobe.com’un şu anki (11 Nisan 2011) temasına baktığımızda bir önceki versiyon CS5’de belki de en fazla üzerinde durulan kavram olan “Çoklu Ekran | Multi-Screen” yaklaşımının CS5.5’de yerini “Any Screen | Her Ekran” yaklaşımına bıraktığını görebiliyoruz. “Çoklu Ekran” ile Web tabanlı kullanıcıların farklı platformlardan içeriğe erişimini sağlama hedefi artık “Her Ekran” ile tüm platformlar için içerik üretebilme hedefine dönüşmüş durumda.

Yazılım alanında çalışan geliştiricilerin, mobil sistemlerin İnternet gezintisinde önemli pay sahibi olmaya başlamasıyla üzerinde çalışmak zorunda kaldıkları “Çoklu Ekran” uyumluluğu, artık içerik geliştiricilerin de üzerinde vakit harcamaları gereken bir konu oldu.

Çevrim dışı olarak okunabilen elektronik bir dergiden, otomobilinizin seyir sisteminde görüntülenen bir günlük beslemesine kadar, tahmin etmekte bile zorlanacağımız farklı sistemlerde içerik üretmeye başladığımızı söyleyebiliriz. Yayınlamaya başladığımız içerikleri kontrol altında tutabilmek, güncelleyebilmek, üretim aşamalarını otomatik hale getirebilmek, yeniden kullanılabilirliği sağlamak ve daha bir çok karmaşık iş süreci için çözüme ihtiyaç duyan kullanıcılara Adobe, CS5.5 ile yeni olanaklar sunuyor.

“Her Ekran” kavramı altında yeni sürüm ile yakından takip edilmesi gereken ürünleri sıralamam gerekirse; Adobe Flash ve inDegisn’ı sıranın başına yerleştirebilirim. Özellikle mobil cihazlar için tek bir yazarlık dili kullanarak içerik üretilebilecek, uygulama geliştirilebilecek fazla alternatif olmadığını,  en azından benim yeni alternatiflerin peşinde koşmak için yeterli zamanımın ve sabrımın olmadığını söyleyebilirim 😉

WordPress gururla sunar | Theme: Baskerville 2 by Anders Noren.

Yukarı ↑